Ὡς χρέος εὐγνωμοσύνης 

5 Μαρτίου 2021.Ἕνα ἔτος ἀκριβῶς συμπληρώθηκε ἀπό τήν εὐλογημένη 
πορεία πρός τόν οὐρανό τοῦ σεβαστοῦ μας Γέροντα Γερβασίου,
τοῦ πνευματικοῦ μας γεννήτορα καί ταπεινοῦ διακόνου τῶν Μυστηρίων τοῦ
Θεοῦ καί τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον. Τόν παρακαλοῦμε νά δεχθεῖ 
μέ συγκατάβαση λίγα λόγια στή μνήμη του ὡς χρέος εὐγνωμοσύνης, σεμνά 
καί χωρίς ὑπερβολές, ἐνῶ γνωρίζουμε πολλά ἀπό αὐτά πού βλέπαμε καί 
ἀκούγαμε κοντά του. Ὅ,τι ἀναφέρεται σ’ αὐτό τό μικρό ἀφιέρωμα ἐκφράζει 
μέρος τῆς ἀλήθειας γιά τήν ἀκεραιότητα τοῦ χαρακτήρα του, τό ἀνεπίληπτο
 τῆς ζωῆς του καί τή σεμνότητα καί καθαρότητα τῆς ψυχῆς του, ὡς
 ἀνύστακτου ποιμένα τῆς Ἐκκλησίας. Τήν εὐχή του νά ἔχουμε.

Ὁ π. Γερβάσιος τερμάτισε τήν πορεία του πάνω στή γῆ τήν ἴδια μέρα
 πού εἶχε ἀρχίσει, 43 χρόνια πιό μπροστά, στό μακρινό 1978, τίς εὐλογημένες 
πορεῖες μέ τό λαό τοῦΘεοῦ στούς πιό ἀπαξιωμένους καί βδελυκτούς χώρους
 τοῦ κόσμου, τίς φυλακές. Ἐκεῖ ὅπου στιγματίζεται ὁ ἄνθρωπος διά βίου
 καί βιώνει τό περιθώριο, τήν ἐγκατάλειψη καί τήν ἀπόλυτη μοναξιά. Μέ 
μοναδικό του κίνητρο τήν ἔμπρακτη ἀγάπη τοῦ Χριστοῦγιά τόν ἄνθρωπο,
 τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ἔστω καί κηλιδωμένη, δέν στάθηκε μπροστά σέ κανένα 
ἐμπόδιο. Ἀγωνίστηκε μέ τόν προφορικό καί γραπτό λόγο νά διαλύσει τήν 
προκατάληψη, τήν ἀποστροφή, τήν ἀπέχθεια τοῦ «ἐλεύθερου» γιά τόν
 «φυλακισμένο». «Κρίμα πού εἶσαι καί καλός παπάς», τοῦ εἶπε κάποιος,
 «μ’ αὐτούς ἀσχολεῖσαι;».
 Κανένας λόγος δέν τόν ἐμπόδισε ἀπό τό ἔργο τοῦ«πατέρα».Δηλαδή, ἀπό 
τό ἔργο τῆς ἀγάπης, τῆς μέριμνας, τῆς θεραπείας ἀναγκῶν. Τόν συγκινοῦσε
 βαθύτατα ὁ λόγος τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ:«Ὁ ἀδελφός σου, ἀκόμη
 κι ἄν εἶναι στήν ἁμαρτία, εἶναι ἡ ὀμορφιά τοῦ Θεοῦ λαβωμένη»! Ἔτσι ἔβλεπε
 τά βουρκωμένα μάτια, τά βυθισμένα στή μοναξιά τοῦ πόνου καί τῆς θλίψης,
 ἔβλεπε τά ἁπλωμένα χέρια νά ζητοῦν λίγη παρηγοριά στά λάθη καί μιά
 χαραμάδα ἐλπίδαςστή ζωή καί, δέν συμπονοῦσε ἁπλῶς, πονοῦσε.
Καί ἔτρεχε, ἔγραφε, ἔστελνε, μιλοῦσε, νουθετοῦσε, συγχωροῦσε. 
Μά πιό πολύ, ὕψωνε στόν οὐρανό ἱκετευτικά τά χέρια του καί μέ 
τά μάτια του γεμάτα δάκρυα παρακαλοῦσε καί δεόταν. 
Καί γέμιζαν τά χέρια αὐτά μυστικά ἀπό μιά οὐράνια χάρη. 
Κατέβαιναν καί σκόρπιζαν τή δροσιά τοῦ οὐρανοῦ. Ἔδιναν ἁπλόχερα
 στίς πονεμένες καρδιές τήν εὐλογία τοῦΘεοῦ. Ἄγγιζε καί μαγνήτιζε 
τίς ψυχές καί τίς γέμιζε στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἐλπίδα καί ἀγάπη 
μέ βλέμμα καθαρό. Μέ ἁπλότητα παιδική. Μέ λόγο γεμάτο ἀγάπη.

Ταιριάζει στόν καλό μας Γέροντα ὁ θαυμασμός τοῦ Ἁγ. Θεοδώρου
 Στουδίτου γιά ἄλλη σεμνή μορφή τῆς Ἐκκλησίας μας: «Ὦ πάτερ, 
τίς σε ἰδών οὐκ ἠγάπηκε; Τίς δέ συντυχῶν σοι οὐ γεγλύκαται;».
 Ποιός σέ εἶδε καί δέν σέ ἀγάπησε; Ποιός σέ συνάντησε στή ζωή του
 καί δέν γλυκάθηκε ἡψυχή του; Παροιμιώδεις ἔμειναν οἱ ὁμιλίες του 
στίς φυλακές.Μέ χαμόγελο πού ἔδινε ἐλπίδα ζωῆς. Μέ χέρια
ἁπλωμένα πού ἀγκάλιαζαν ὅλον τόν κόσμο. Κάθε βράδυ
 κρατώντας στά χέρια του σταυρό μέ τίμιο ξύλο σταύρωνε τά 
τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα δεόμενος νά ἔχουν οἱ κρατούμενοι 
ὅλου τοῦ κόσμου ἥσυχο καί εἰρηνικό ὕπνο, πού ξεκουράζει τόν 
κάθε ἄνθρωπο.

Ἀγάπησε βαθιά τόν φυλακισμένο ἄνθρωπο ὁ Γέροντας Γερβάσιος,
 γι’ αυτό καί τόν πόνεσε. Καί τόν διακόνησε. Ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, 
πού πρέπει νά μάθει νά ἀγωνίζεται γιά τή σωτηρία του. Ἄς δέεται
 καί ἀπό τό οὐράνιο θυσιαστήριο μέ ἀγάπη γιά τούς ἀγαπημένους
 του κρατουμένους, ὥστε νά ὁδηγοῦνται ὅλοι, μέσα ἀπό τό δρόμο
τῆς μετάνοιας, στόν ἁγιασμό καί τήσωτηρία τῆς ψυχῆς τους.

Μά ὁ Γέροντας Γερβάσιος δέν ἦταν μόνο Διάκονος τῶν Κρατουμένων,
 ὅπως ὑπέγραφε. Ἦταν καί ἄλλα πολλά. Δέν τολμοῦμε νά προχωρήσουμε
 περισσότερο, γιατί μᾶς δεσμεύει ἀκόμη ἡ ὑπακοή ἀπέναντί του. Μποροῦμε
ὅμως νά καταθέσουμε λίγα λόγια, ἔτσι ὅπως τόν γνωρίσαμε. 

Ἦταν ἕνας φλογερός διάκονος τοῦ θείου λόγου,γραπτοῦ καί προφορικοῦ,
 μέ χαρακτηριστικά του τήν ἁπλότητα, τή σαφήνεια, τήν πρακτική του ἐφαρμογή.
 Τό ἐπιβεβαιώνει καί ὁἜπαινος τῆς Ἱ. Συνόδου,μέ τόν ὁποῖο ὀνομάσθηκε
 «Διδάσκαλος τοῦΕὐαγγελίου»ἤδη ἀπό τό 1973.

Ὅταν λειτουργοῦσε, καθήλωνε τόν πιστό καί τόν αἰχμαλώτιζε ἡ ἱλαρή καί 
εἰρηνική του ἔκφραση. Ἦταν πολύ μεγαλοπρεπής ἡ παράστασή του μπροστά
 στό ἱ. Θυσιαστήριο. «Πανδαισία», κατά τήν ὁμολογία ἐκκλησιαζόμενου, 
«ἡ Θ. Λειτουργία μέ τόν π. Γερβάσιο»!

Οὐδέποτε ἀσχολήθηκε ἰδιαιτέρως μέ τίς τιμητικές διακρίσεις καί τούς ἐπαίνους
 πού τοῦ ἀπένειμαν. Τόν ἄφηναν ἀδιάφορο. Τίς ἔβλεπε μόνο μιά φορά. 
Ὅταν τίς ἔβαζαν στά χέρια του. Ποτέ ξανά. Οὔτε κἄν τίς περιεργαζόταν. 
Τίς ξεχνοῦσε. Ἔλεγε μέ ἀπορία:«Γιατί μέ τιμοῦν οἱἄνθρωποι; 
Τί καλό ἔκανα; Προσπάθησα γιά τό χρέος μου μόνο. Τίποτε ἄλλο»!...
 Ἡ ἀγωνία γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς του τόν συνεῖχε.Γι’ αὐτό καί δέν
 ἐπέτρεπε στόν ἑαυτό του νά παρεκκλίνει ποτέ ἀπό τό στόχο του. 
Οὐδέποτε χαλάρωσε στόν πνευματικό του ἀγώνα. Ἔτσι, μέ τή σεμνή του
 προσωπικότητα, τήν ἀφοσιωμένη στή λατρεία τοῦ Θεοῦκαί στή διακονία
 τοῦ ἀνθρώπου, ἄφησε πίσω του πρότυπο καί τρόπο ζωῆς γιά ὅλους
 μας.Χάραξε στή μνήμη μας ἀλήθειες μεγάλες. Ἔβαλε βαθιά στίς ψυχές μας
 βιώματα πολλά. Ἁγνά. Καθαρά. Σκέψεις καί ἀποφάσεις ὀρθές. Σωτήριες.
 Θεάρεστες.

Πολυσέβαστέ μας Γέροντα καί Πατέρα, 

Σήμερα, ἡμέρα μνήμης σας ξεχωριστή, κλίνουμε γόνυ καρδίας καί 
μέ δάκρυα στά μάτια ἀπό εὐγνωμοσύνη γιά ὅ,τι γνωρίσαμε κοντά 
σας καί ὅ,τι ζήσαμε ἀπό τό ἅγιο παράδειγμά σας, ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ. 

Σᾶς εὐχαριστοῦμε πού μᾶς κάνατε μετόχους καί συνοδοιπόρους
 στήν ὡραία καί δημιουργική πορεία σας γιά τήν οὐράνια πατρίδα.
 Ἱδρώσατε, κοπιάσατε, ζήσατε ὠδίνες πνευματικές καί, μεστωμένος 
πιά ἀπό τίς ἐμπειρίες τόσων χρόνων στόν ἀγρό τῆς Ἐκκλησίας, 
τερματίσατε νικητής. Μακάριος!

Σᾶς εὐχαριστοῦμε πού φανήκατε πιστός στήν ὑπόσχεσή σας 
«οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς» (Ἰωάν. 14, 18). Δέν μᾶς ἀφήσατε σέ 
πνευματική ὀρφάνια. Ἡἐμπιστοσύνη σας στήν ἀγάπη τοῦΘεοῦ
ἔφερε στό φῶς τό σχέδιο τῆς θείας πρόνοιας γιά τά πνευματικά 
σας παιδιά. Μέ τρόπο ἀποκαλυπτικό βεβαιωθήκατε γιά τόν διάδοχό
 σας, τόν σεμνό, εὐλαβή καί ἀκούραστο Γέροντα Νήφωνα, ὁ ὁποῖος καί
 ἀνέλαβε νά συνεχίσει μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τό ἔργο τῆς ἀγάπης τοῦ 
Χριστοῦ μέσα στήν κοινωνία. Τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς σας γιά τόν
 διάδοχό σας τή φανερώσατε μέ συγκίνηση ὅταν ἀναφωνήσατε: 
«Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλον σου, Δέσποτα». Κι ἐκεῖνος σᾶς ἀπέλυσε.
 Γιατί στή θέση σας θά ὑπῆρχε ὁδηγός. Ὁ Γέροντας ΝΗΦΩΝ.

Σᾶς παρακαλοῦμε μέ πόθο πολύ, ὅλοι ὅσοι γονατίσαμε κάτω ἀπό 
τό πετραχήλι σας καί τραφήκαμε ἀπό τό λόγο σας, μή παύσετε 
ποτέ νά δέεστε γιά μᾶς στό θρόνο τοῦ Θεοῦ. Νά παρακαλεῖτε κι 
ἐμεῖς νά τερματίσουμε τήν ὄμορφη καί σωτήρια πνευματική 
πορεία τῆς ζωῆς, πού ξεκινήσαμε καί προχωρήσαμε μαζί σας, 
στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Στήν ἀνέκφραστη ὡραιότητα τοῦ οὐρανοῦ.
 ΑΜΗΝ.  

Ἀδελφότης
«Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ»

                   http://www.romfea.gr/enoriaka/24525-dimitria-2018-15i-mera-aponomi-brabeiou-ston-p-gerbasio-raptopoulo

Ο ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΟΣ

https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=-NU44HM3HHc

https://youtu.be/lH1zqGeyUQk

Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε
η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις
του γαρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει Σοι
αγαπητόν Σε Υιόν ονομάζουσα
και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς
εβεβαίου του λόγου το ασφαλές
Ο επιφανής Χριστέ ο Θεός
Και τον κόσμον φωτίσας δόξα Σοι.

 

Ευχή μας ολόψυχη:Το φως των Αγίων Θεοφανείων

και το αγιασμένο νερό ας καταυγάσει και τις δικές μας καρδιές.

40 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΑΠΗΣ

ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

Στις 22 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Τελετών του Α.Π.Θ. μια μεγαλειώδης επετειακή εκδήλωση για τα 40 χρόνια αγάπης και προσφοράς στον κρατούμενο στις Φυλακές συνάνθρωπό μας από τη ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ «Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά» της Αδελφότητος «Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ». Ήταν εκπληκτική η συρροή του κόσμου από διάφορα μέρη της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας, της Ηπείρου, της Αττικής, της Αχαΐας, της Κρήτης. Η Αίθουσα Τελετών ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί. Οι Αρχιερείς: Ο Γλυφάδος κ. ΠΑΥΛΟΣ, εκπρόσωπος της Ι. Συνόδου. Ο Καπιτωλιάδος κ. ΗΣΥΧΙΟΣ, εκπρόσωπος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Ο π. Αλέξανδρος Σαλμάς, εκπρόσωπος του Παναγιωτάτου Θεσ/νίκης. Ο Μεσογαίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ. Ο Γρεβενών κ. ΔΑΒΙΔ. Εκπρόσωπος του Γενικού Προξενείου Ρωσίας. Υπουργοί. Δήμαρχοι. Πρόεδροι Σωματείων. Καθηγητές του Α.Π.Θ. Και από τους χώρους των Φυλακών ο Διευθυντής του Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού κ. Χριστόφορος Γιαννακόπουλος και πολλοί Κοινωνικοί Λειτουργοί από διάφορες Φυλακές της Ελλάδος. Καθώς επίσης και εκπρόσωποι των Φυλακών Λευκορωσίας και Ρουμανίας, που κατέθεσαν τις προσωπικές τους εμπειρίες από τις δραστηριότητες της ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ αυτής στις χώρες τους. Όπως και οι Έλληνες εκπρόσωποι των Φυλακών.     

Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ «Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά» είναι μια εκκλησιαστική διακονία, που αγκαλιάζει με ξεχωριστό ενδιαφέρον εκείνους τους συνανθρώπους μας που πληρώνουν το τίμημα για τα ανεπίτρεπτα κοινωνικά λάθη τους με τη στέρηση της ελευθερίας τους μέσα σε κάποια φυλακή. Και επιπλέον με το στιγματισμό της κοινωνίας, που δύσκολα εξαλείφεται. Συμμερίζεται η ΔΙΑΚΟΝΙΑ τις θλίψεις αυτών των ανθρώπων. Όχι βεβαίως επιβραβεύοντας ανάρμοστες συμπεριφορές. Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ αυτή επί τέσσερις δεκαετίες στέκεται με ευαισθησία μπροστά στην ανθρώπινη δυστυχία, που είναι τόσο συχνή. Και τόσο μεγάλη.

Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ στοχεύει στο να δώσει χέρι βοηθείας, με όσες δυνατότητες έχει, στην πνευματική αποφυλάκιση των κρατουμένων που επιθυμούν να γίνουν χρηστοί πολίτες μέσα στην κοινωνία και ενάρετα παιδιά του Θεού. Για να μην ξαναπεράσουν ποτέ τη βαριά πόρτα της φυλακής. Να μην ξαναχάσουν την ελευθερία τους.

Καθιερώθηκε το 1978, Κυριακή της Απόκρεω, και αγιογραφικά στηρίζεται στο λόγο-πρόσκληση του Χριστού: «Ἐν φυλακῇἤμην καί ἤλθετε προς με». Ιδρυτής, συντονιστής και υπεύθυνος είναι ο Αρχιμ. Γερβάσιος Ιωάν. Ραπτόπουλος, πολιός εργάτης του Ευαγγελίου και ακάματος διάκονος του θείου λόγου και της αγάπης στον πλησίον. Πραγματοποίησε ευλογημένες πορείες με το λαό του Θεού σε όλες τις Φυλακές της Ελλάδος, καθώς και σε Φυλακές εκτός των ελληνικών συνόρων και στις πέντε ηπείρους του πλανήτη μας, «έως εσχάτου της γης». Από τη Γαλλία στην πλευρά του Ατλαντικού ως τον Ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό, εκεί που το πρωί ανατέλλει ο ήλιος, στα Νησιά Φίτζι. Κι από το Μοζάισκ της Β. Ρωσίας, στο δρόμο προς τη Σιβηρία, μέχρι τις Φυλακές Μαδαγασκάρης στον Ινδικό Ωκεανό, στην Αμερική και στην Αφρική. 71 μεγαλειώδεις επισκέψεις σε Φυλακές εντός Ελλάδος και 45 επισκέψεις σε Φυλακές του λοιπού κόσμου. Βλέπετε, η χριστιανική αγάπη δεν είναι μόνο θεωρία. Είναι και πράξη. «Θεωρίας επίβαση». Δεν έχει όρια. Είναι ασύνορη. Και πανανθρώπινη. Δεν κάνει διακρίσεις. Αρκεί ότι ο κρατούμενος είναι παιδί του Θεού.

Μέχρι σήμερα έχουν αποφυλακισθεί από 90 χώρες του κόσμου 16.200 άποροι μικροποινίτες κρατούμενοι έναντι του ποσού των 5.350.000,00 ευρώ, δωρεές φιλανθρώπων Ελλήνων από την Ελλάδα και την ομογένεια. Οι αποφυλακίσεις συνεχίζονται, αλλά με άλλους ρυθμούς σήμερα εξαιτίας των αλλαγών στους νόμους που ρυθμίζουν την απόδοση δικαιοσύνης. Και επίσης, επειδή οι εισφορές των αδελφών λόγω της οικονομικής κρίσης έχουν ελαττωθεί επικίνδυνα. Με δυσκολία πολλή συνεχίζουμε.

      Και είναι χιλιάδες τα απλωμένα χέρια που ζητούν βοήθεια! Και πώς να προλάβει όλους αυτή η ΔΙΑΚΟΝΙΑ να τους βοηθήσει; Και υλικά και ηθικά;    

Χιλιάδες φωνές για βοήθεια, για μια ανάσα ελπίδας και μια αχτίδα φωτός στο σκοτεινό και μακρύ τούνελ της φυλάκισης, φτάνουν στη Διακονία κάθε τόσο. Γιατί οι κρατούμενοι είναι η περιθωριοποιημένη εκείνη κοινωνία που δεν αγαπήθηκε ποτέ από τον κόσμο. Και γι’ αυτό είναι ξεχασμένοι όχι μόνον από την κοινωνία, αλλά συχνά και από την ίδια την οικογένειά τους. Πολλές επιστολές κρατουμένων στη ΔΙΑΚΟΝΙΑ έλεγαν: «Έξω από τη Φυλακή δεν με περιμένει κανείς. Ούτε η μάνα μου»!

Τι ευθύνη αγάπης στον καθένα μας για τον κάθε άνθρωπο χωριστά!...

* * *

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ, τον οποίο δεν κατόρθωσαν να κερδίσουν ούτε η NASAούτε τα Πανεπιστήμια Αμερικής και Ελλάδος ούτε οι γνώσεις που κατέχει, επειδή τον κέρδισε ο Χριστός με την Εκκλησία του, ως ομιλητής στην εκδήλωση, «άφησε τη σκέψη του να περιηγηθεί μέσα στις αδιάψευστες αλήθειες του ευαγγελικού λόγου», όπως είπε, και με απλή θεολογική σκέψη αναφέρθηκε εκτενώς στις ευαγγελικές περικοπές όπου γίνεται λόγος για τον πρώτο οικιστή του Παραδείσου, τον εκ δεξιών του Εσταυρωμένου Χριστού ληστή στο Γολγοθά, ο οποίος στο «παρά πέντε» της ζωής του «λήστεψε» τον παράδεισο για πάντα. Αναφερόμενος δε στον υπεύθυνο της ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ π. Γερβάσιο είπε μεταξύ άλλων πολλών: «…Αλήθεια, πάτερ μας, πού βρήκατε μέσα σας τόση αγάπη; Πώς εκφράζετε τόση δύναμη; Συγκινημένος από τη συγκλονιστική μεταστροφή του κακούργου αγκαλιάσατε τον πιο αμαρτωλό άνθρωπο και τον κάνατε προσφιλέστατο αδελφό σας στη μεγάλη οικογένεια του Θεού. Η ιερωσύνη σας τιμημένη από τη θυσία…». Θελκτικός ο λόγος του γνωστού σε όλους Επισκόπου Μεσογαίας. Μεστός. Γλυκύς. Βαθιά πνευματικός. Χριστοκεντρικός. Σωτήριος.

Ο π. Γερβάσιος,στη συνέχεια, συνάρπασε το πλήθος του λαού με το χειμαρρώδη λόγο του. Μίλησε κυρίως για την εφαρμοσμένη αγάπη της ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ σε όλους τους κρατουμένους χωρίς διάκριση, γιατί όλοι είμαστε παιδιά του Θεού, που γνώρισμά Του είναι η αγάπη. Γι’ αυτό αξίζει να είναι η πρώτη μας αγάπη Εκείνος που και πάνω στο σταυρό είχε έννοιά του τη σωτηρία του ανθρώπου.

Αξίζει όλοι να θυμόμαστε το λόγο του π. Γερβασίου, που έγινε ζωή του: «Η ζωή μας είναι σύντομη. Ας βιαστούμε να κάνουμε το καλό στον κόσμο».*

Αδελφότης

«Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ»

* Όποιος θέλει να συνεισφέρει στο έργο αγάπης της ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ υπάρχουν οι παρακάτω Τραπεζικοί Λογαριασμοί:

ΕΤΕ: 217/296145-82

ΠΕΙΡΑΙΩΣ: 2200-5200-070510-348    

Να μην περάσει η ουσιαστική κατάργηση του εκκλησιασμού και της τιμής στη σημαία 

Η κυβέρνηση εφαρμόζοντας σχέδιο αποδόμησης κάθε Ορθόδοξου και ελληνικού στοιχείου στη δημόσια εκπαίδευση και σύμφωνα με την πάγια τακτική του θερινού αιφνιδιασμού, επιφέρει με το Προεδρικό Διάταγμα 79/2017 (ΦΕΚ 109/ 1η Αυγούστου 2017) ριζικές αλλαγές στο σχολείο, ξεκινώντας από το Δημοτικό. 

 Με το άρθρο 3 του Προεδρικού αυτού Διατάγματος (Π.Δ.) καταργείται ουσιαστικά ο εκκλησιασμός των μαθητών, καταργείται η έπαρση και υποστολή της σημαίας και δέχεται σοβαρό πλήγμα το πνεύμα της αριστείας στο σχολείο με τον ορισμό σημαιοφόρου και παραστατών της σημαίας με κλήρωση. 

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία της Θεσσαλονίκης εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας και τη ριζική αντίθεσή μας στα παραπάνω μέτρα, τα οποία θα έχουν δυσμενέστατες συνέπειες, που θα φανούν με την πάροδο του χρόνου. 

Ἡ  Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς πόλεως καί ἡ Πανελλήνια Ἔνωση  Θεολόγων διοργανώνουν ἡμερίδα πού θά πραγματοποιηθεῖ στό Βελλίδιο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλονίκης, τήν Κυριακή 7 Μαϊου 2017, στίς 6μ.μ. μέ θέμα  “   Ἑλληνορθόδοξη παιδεία ἤ  ἄθεα γράμματα”.

Τελεῖ ὑπό τήν εὐλογία τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης.

        Σκοπός της εἷναι νά ἐνημερώσει καί νά ἀφυπνίσει  γονεῖς, έκπαιδευτικούς άλλά καί ὅλους τούς  Ἕλληνες γιά τήν διαπαιδαγώγηση τῶν μαθητῶν καί μαθητριῶν τῆς  Πατρίδος μας.

        Εἴμαστε  Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες καί δέν ζητοῦμε τίποτε περισσότερο  ἀπό τό αὐτονόητο δηλ. τά παιδιά μας νά διδάσκωνται στό σχολεῖο τους Ἑλληνική Παιδεία καί Ὀρθόδοξη Χριστιανική ἀγωγή.

         Ἡ παρουσία ὅλων  μας εἷναι άπαραίτητη γιά νά διατρανώσουμε τή θέλησή μας νά σταματήσουν οἱ καταστροφικές καί άπαράδεκτες ἐνέργειες εἰς βάρος τῶν παιδιῶν μας.