«Το πνεύμα το άλαλον και κωφόν, εγώ σοι επιτάσσω, έξελθε εξ αυτού και μηκέτι εισέλθης εις αυτόν » (Μάρκ. 9, 25)
Η Ευαγγελική περικοπή της Κυριακής Δ΄ των Νηστειών αναφέρει το περιστατικό ενός παιδιού. Θλιβερό περιστατικό. Το παιδί αυτό ήταν κάποτε καλά. Είχε την υγεία του. Δυστυχώς όμως δεν πρόσεξε όσο έπρεπε τη ζωή του. Ούτε και οι γονείς του έδειξαν ανάλογη προσοχή. Έτσι, κάποια στιγμή, βρήκε ευκαιρία το πονηρό πνεύμα, μπήκε μέσα σ’ αυτό το παιδί και έκανε κατοχή. Και ήταν το πνεύμα αυτό «πνεύμα άλαλον και κωφόν» (Μάρκ. 9, 25). Δεν άφηνε το παιδί να μιλήσει. Δεν άφηνε το παιδί να ακούσει. Έγινε, λοιπόν, άλαλο το παιδί. Έγινε κουφό. Και δεν ήταν μόνο αυτό το κακό. Το δαιμόνιο είναι πάντα μοχθηρό. Είναι κακούργο. Είναι σκληρό. Γι’ αυτό τυραννούσε το παιδί σκληρά. Άλλοτε το έριχνε κάτω. Άλλοτε σπάραζε. Το έκανε να τρίζει τα δόντια και να βγάζει αφρούς από το στόμα του. Άλλοτε, πάλι, το έριχνε στη φωτιά και άλλοτε στα νερά. Και συχνά το άφηνε ξηρό πάνω στο χώμα. Τραγωδία φρικτή. Συμφορά και μαρτύριο για το παιδί. Αλλά και για το σπίτι ολόκληρο.
Γεμάτος πόνο ο πατέρας, πήρε το παιδί του και το έφερε στο Χριστό.Άκουσε για το Χριστό, πως έχει τη δύναμη να βγάζει και δαιμόνια, αν και στο βάθος αυτό δεν το πίστευε απόλυτα. Ωστόσο η ανάγκη τον έκανε να πάρει το δρόμο προς το Σωτήρα του κόσμου. Πριν φθάσει κοντά στον Ιησού, παρακάλεσε τους μαθητές αυτοί να κάνουν το παιδί καλά. Αλλά εκείνοι δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα. Το δαιμόνιο ήταν δυνατό. Έτσι, έμεινε στα χέρια του Κυρίου. Αλλά ο Κύριος ζητεί από τον πατέρα ανάλογη πίστη. Κι όταν ο πονεμένος γονιός έκραξε με δάκρυα το· «πιστεύω, Κύριε∙ βοήθει μου τη απιστία», τότε ο Ιησούς διατάσσει το δαιμόνιο να βγει από τον νέο και να μη ξαναμπεί πια σ’ αυτόν. Έτσι και έγινε. Ο πονηρός έφυγε πανικόβλητος. Και ο νέος σώθηκε από τη φρικτή τυραννία του.
* * *
Ένα ήταν το δαιμόνιο που έκανε κατοχή στον νέο που αναφέραμε. Ένα ήταν το πονηρό πνεύμα. Ήταν «πνεύμα άλαλον και κωφόν». Αλλά δεν υπάρχει ένα μόνο δαιμόνιο. Υπάρχουν πολλά. Μέσα σ’ έναν άλλο νέο, εκεί στη χώρα των Γαδαρηνών, του έκανε κατοχή μια λεγεώνα δαιμονίων. Έξι χιλιάδες πονηρά πνεύματα. Μια σημερινή Μεραρχία!
Τα δαιμόνια επιδιώκουν να βρίσκουν ευκαιρία, για να μπαίνουν μέσα στους ανθρώπους. Όπως λέγει ο Απ. Πέτρος: «Ο διάβολος, σαν λιοντάρι αγριεμένο, περπατά με μανία ζητώντας ποιον να καταπιεί» (Α΄ Πέτρ. 5, 8). Κι αλλοίμονο σ’ αυτούς που δεν προσέχουν. Αλλοίμονο σ’ όλους, ιδιαίτερα στους νέους και στις νέες, που αφήνουν ανοιχτές τις πόρτες της ψυχής τους. Σ’ αυτούς μπαίνουν με μανία τα πονηρά πνεύματα και κάνουν κατοχή. Κατοχή φρικτή.
* Σε άλλους νέους μπαίνει «πνεύμα άλαλον και κωφόν».
Έτσι, όπως μπήκε στον νέο του Ευαγγελίου. Και τότε συμβαίνει το εξής: Οι νέοι δεν μιλούν τίποτε το καλό και το ωφέλιμο. Οι κουβέντες τους είναι πάντα άσχημες. Είναι άπρεπες. Είναι ανήθικες. Είναι υβριστικές. Είναι πειρακτικές. Είναι προσβλητικές. Τη γλώσσα τους την κάνει κουμάντο το πονηρό πνεύμα που έχουν μέσα τους. Και το άλλο: Οι νέοι δεν ακούν ποτέ έναν καλό λόγο. Δεν ακούν τους γονείς. Ούτε τους δασκάλους. Ούτε τους πνευματικούς. Δεν ακούν κανένα μεγαλύτερό τους. Μόλις τους πει κάποιο σεβαστό πρόσωπο μια καλή και χρήσιμη συμβουλή δαιμονίζονται. Γίνονται έξω φρενών. Βγαίνουν από τα ρούχα τους. Και αντιδρούν με τρόπο δαιμονικό.
* Σε άλλους μπαίνει «πνεύμα υπερηφανείας».
Οι νέοι, μέσα στους οποίους κάνει κατοχή αυτό το πονηρό πνεύμα, υποτιμούν τους πάντες, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Πάνω από αυτούς δεν παραδέχονται κανέναν άλλο. Απολύτως κανέναν. Δε δέχονται καμιά παρατήρηση, έστω κι αν η παρατήρηση αυτή γίνεται με τα πιο αγνά και αδελφικά και φιλικά ελατήρια. Και με μια ακόμη συμβουλή θίγονται τόσο πολύ, ώστε να αντιδρούν με τη σιωπή και την περιφρόνηση. Τα παιδιά αυτά μόνο κολακείες δέχονται. Μόνο λιβανίσματα. Έτσι τα δασκαλεύει το πονηρό πνεύμα, που έχουν μέσα τους, να κάνουν. Γιατί έτσι κολάζει την ψυχή τους.
* Σε άλλους μπαίνει «πνεύμα ερωτομανές».
Το πονηρό αυτό πνεύμα σπρώχνει τους νέους στις πιο άσχημες πράξεις. Με την ερωτική μανία που τους πιάνει, ζουν διαρκώς σε μια ζωή ακόλαστη. Άλλοτε διαλύουν και στεφάνια. Συμβαίνει κι αυτό. Και συχνά εγκληματούν. Ένας νέος προ καιρού με τα ίδια του τα χέρια στραγγάλισε μια νέα, 21 χρονών, με την οποία είχε «δεσμό».
Νέοι,
Όσοι έχετε οποιοδήποτε πονηρό πνεύμα μέσα σας, τρέξτε στο Χριστό, για να σας λυτρώσει. Και όλοι οι άλλοι, προσέχετε πολύ. Ασφαλισθείτε στην αγάπη και προστασία του Χριστού, για να ζείτε πάντοτε ψυχικά ελεύθεροι και να χαίρεστε τις πιο όμορφες χαρές στη ζωή σας.