Εγκάρδιες εὐχές γιά τά Χριστούγεννα έστειλε ο Αρχιμ. Γερβάσιος Ραπτόπουλος πρός τούς Διευθυντές τῶν Καταστημάτων Κράτησης καί τούς κρατουμένους τους (18/12/2012)

                                            Κοινοποίηση:  κ. Κωνσταντίνον Καραγκούνην

                                                                       Ὑφυπουργόν Δικαιοσύνης

                                                                        Μεσογείων 96, 115 27  ΑΘΗΝΑ                         

Πρός

Τούς Διευθυντές τῶν Καταστημάτων Κράτησης

                     καί τούς κρατουμένους τους 

Ἀγαπητέ μας κ. Διευθυντά,

                                            Καλά Χριστούγεννα.

Μέ τήν εὐκαιρία τῶν ἐπικειμένων ἑορτῶν τῶν Χριστουγέννων καί τοῦ νέου ἔτους, ἐξαιτίας τῆς 35χρονης ἀγαστῆς συνεργασίας μας, ὡς ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ «ὉἍγιος Ληστής τοῦΓολγοθᾶ»,γιά τήν ἀποφυλάκιση ἀπόρων μικροποινιτῶν κρατουμένων καί τήν ποικίλη συνδρομή μας στό χῶρο τοῦ Καταστήματός σας, ἐπιτρέψατέ μας νά σᾶς ἀπευθύνουμε ἐγκάρδιο χαιρετισμό ἀγάπης.Ἕνα χαιρετισμό σχετικό τόσο μέ τή γέννηση τοῦΣωτήρα μας Χριστοῦ, ὅσο καί μέ τόν ἐρχομό τοῦ 2013.

Αὐτόν τό χαιρετισμό μᾶς τόν προσδιορίζει ὁ μεγάλος Ἀπόστολος τοῦ Xριστοῦ, ὁ Παῦλος, μέ τή γραφή του: «Τά ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδού γέγονε καινά τά πάντα»(Β΄ Κορ. 5, 17), ἡ ὁποία σημαίνει τήν πνευματική τομή πού πρέπει νά κάνουμε ὅλοι. Ἡ τομή τοῦ χρόνου σέ π. Χ. καί μ. Χ. νά γίνει καί τομή στήν προσωπική μας ζωή. Στή ζωή μας π.Χ., χωρίς Χριστό, μέ τά «ἀρχαῖα»τοῦ Ἀπ. Παύλου. Καί στή ζωή μ.Χ., μέ τό Χριστό στή ζωή μας, μέ τά «καινά» τοῦ Ἀποστόλου. Τομή ἀπό τήν ὑπερηφάνεια,ἡὁποία μᾶς τυφλώνει πνευματικά, σέ σημεῖο πού νά μή μποροῦμε νά δοῦμε εἰλικρινά τόν ἑαυτό μας. Νά μή μποροῦμε νά πετύχουμε τό «γνῶθι σαὐτόν». Νά μή μποροῦμε νά διακρίνουμε τά πραγματικά πνευματικά μας συμφέροντα. Τά συμφέροντα τῆς ψυχῆς μας. Ἀπό τό θυμό, πού θολώνει τό μυαλό μας καί δέν μποροῦμε νά ἐλέγχουμε τά λόγια μας καί τίς πράξεις μας. Ἀπό τήν πλεονεξία, πού μεγαλώνει ὅλο καί πιό πολύ τό ἄγχος μας. Ἀπό τό φθόνο, πού μᾶς ἀφαιρεῖ τήν ἠρεμία τῆς ψυχῆς. Από τό μῖσος,πού μᾶς κρατᾶ ὧρες ἄυπνους μέ τή σκέψη νά βροῦμε τρόπους ἐκδίκησης τοῦ ἀνθρώπου πού μισοῦμε. Ἀπό τά πάθη τῆς σάρκας,πού κουρελιάζουν στήν κυριολεξία ἠθικά τόν ἄνθρωπο. Καί ἀπό ἄλλα πολλά.Ὅλα αὐτά εἶναι τά «ἀρχαῖα» τοῦἈπ. Παύλου. Ἡ πλάνη καί ἡ αμαρτία τῆς π. Χ. ζωῆς μας!

Καί ἀντίθετα, τά «καινά»  τοῦ Ἀποστόλου εἶναι ἡ μ.Χ. ζωή μας. Εἶναι ἡ ἀρετή,πού ἀποτελεῖ τήν πηγή κάθε χαρᾶς καί εὐτυχίας. Τό ταπεινό φρόνημα, πού χαρίζει μιά γλυκιά εἰρήνη στήν καρδιά. Ἡπραότητακαί ἡεὐγένεια,πού ὀμορφαίνουν πνευματικά τή ζωή. Ἡ ὀλιγάρκειακαί ἡαὐτάρκεια,πού κάνουν τόν ἄνθρωπο ἤρεμο καί εὐτυχισμένο. Ἡχριστιανική ἀγάπη,πού κάνει τό σπίτι ἕνα θεϊκό παλάτι.Ἡ τιμιότητα, πού μᾶς κάνει νά βλέπουμε τόν κάθε συνάνθρωπό μας κατάματα. Νά τόν χαιρόμαστε. Ἀλλά καί νά μᾶς χαίρεται.

Γιά νά βιώσουμε ὅμως αὐτές τίς πνευματικές χαρές, εἶναι ἀνάγκη νά κάνουμε ὁπωσδήποτε αὐτήν τήν τομή ἀνάμεσα στά «ἀρχαῖα» καί στά «καινά». Ἀνάμεσα στήν π.Χ. ζωή μας. Στή ζωή μας χωρίς Χριστό. Καί στή μ.Χ. ζωή μας. Στή ζωή μας μέ τό Χριστό. Πρέπει νά κάνουμε αὐτήν τήν τομή. Αὐτόν τό χωρισμό. Ὁριστικό καί παντοτινό χωρισμό ἀπό τήν π.Χ. ζωή μας.Ἀπό τά «ἀρχαῖα» τῶν περασμένων χρόνων μας.

Κι αὐτή ἡ διαίρεση, αὐτός ὁ χωρισμός ἀπό τά  «ἀρχαῖα», θέλω νά εἶναι καί ἡ προσωπική μου εὐχή. Εὐχή ἀγάπης καί μόνο.Γιά νά ἀποκτήσουμε μέ τήν πνευματική αὐτή τομή νέες σκέψεις, νέες ἀρχές, νέα αἰσθήματα, νέα κατάσταση ζωῆς. Σ’ αὐτήν τήν εὐχή μᾶς βοηθᾶ ἡ γιορτή τῶν Χριστουγέννων καί τοῦ νέου ἔτους μέ τόν Μεγάλο Πατέρα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, τό Μ. Βασίλειο, τή μνήμη τοῦὁποίου τελοῦμε τήν Πρωτοχρονιά.

Ἄς ἀποτελέσουν οἱἐπικείμενες ἑορτές μιά κοφτερή μάχαιρα, πού θά κάνει τή σωτήρια αὐτή τομή ἀπό τήν π.Χ. ζωή μας. Ἀπό τά «ἀρχαῖα» τοῦΕὐαγγελίου. Καί στό ἑξῆς, σέ ὅλο τόν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ζωῆς μας, «καινή» νά εἶναι ἡζωή μας καί «ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν» (Ρωμ. 6, 4).                           

Μέ ἐγκάρδιες εὐχές καί πολλή ἀγάπη

Ἀρχιμ. Γερβάσιος Ἰωάν. Ραπτόπουλος

ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ